Na een prettig en aangenaam verblijf op het Griekse eiland Korfoe ben ik weer wat wijzer geworden.
Om te beginnen weet ik nu (weer) dat vakantie leuk is.

Ik weet ook, dat het leven gewoon, en zonder veel problemen, doorgaat als niet alles tot in de puntjes geregeld is (een bus mag te laat komen, zonder dat iemand klaagt – een huis mag een kleur hebben die jij wilt, zonder dat de gemeente op de stoep staat – dit zijn slechts twee voorbeelden).

Ik weet nu ook, dat insecten zoals muggen, je het leven behoorlijk zuur kunnen maken.

Ik weet nu, dat Korfoe over een indrukwekkend mooi groen landschap beschikt, veel mooie stranden heeft en behoorlijk veel bezienswaardigheden bezit.

Maar ik weet vooral, en dat met grote verbazing (want eigenlijk weten wij dat helemaal niet), dat Korfoe beschikt over een schitterend mooie hoofdstad met de naam Kerkyra. Een statige stad met interessante on-Griekse architectuur, vooral in de oude stadskern. Een levendige stad die van leven bruist.

Ik weet nu verder ook nog, dat dit eiland een rijke geschiedenis kent (de Italianen waren er, de Engels en ook de Fransen) en dat de inwoners er trots op zijn.

Ten slotte nog dit:
In tegenstelling tot wat je vaak in onze contreien hoort maakte ik kennis met vriendelijke, aardige en hardwerkende Grieken, die het slachtoffer zijn van het systeem. Je moet oppassen, als je er bent, dat je geen medelijden krijgt met die mensen.

De komende tijd zal ik zeker meer schrijven over het eiland Korfoe (Corfu in het Engels, Korfu in het Duits).